سروکار داشتن با نور زیاد و نورهای متفاوت مشکل همیشگی و رایج در سیستم نظارت تصویری است. مولفه WDR یا محدوده طیف متغیر ویژگی مرتبط با این چالش است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
به هیچ وجه براساس میزان dB یا دسی بل آنرا نسنجید! اگر چه این عدد رایج ترین راهی است که شرکتهای تولید کننده بوسیله آن کارایی ویژگی WDR را بیان می کنند. همانطور که در مورد معیار لوکس گفتیم، شرکتها بر اساس استانداردهای دلخواه خود WDR هایی جدا از یکدیگر ارائه می دهند که مقیاسی با معیارهای متفاوت و بیربط برای مقایسه خواهند بود. یعنی اگر WDR در دوربین مداربسته ای ۱۱۰dB باشد بمعنی این نیست که از دوربینی با WDR 60dB توانایی و کارکرد بهتری دارد. درست است که این اعداد در روز اول برای مقایسه خلق شدند اما این در صورتی می توانست برای مقایسه بکار رود که همه شرکتها از استانداردی ثابت استفاده می کردند و تغییرات دلخواهشان را در معیار این پارامتر دخیل نمی کردند!
برای مثال در زیر دوربین مداربسته Sony VB630 فراتر از دوربین Samsung SNB-6004 ظاهر شده است. در صورتی که دوربین سامسونگ در مشخصاتش عدد ۱۲۰dB و دوربین سونی عدد ۹۰dB را برای میزان WDR ذکر کرده اند.
[lightbox thumb=”http://ipmcctv.com/wp-content/uploads/2016/07/k1q3289c.jpg”]
برای داشتن بهترین نتیجه، باید به ویژگی multi-exposure WDR دقت نمایید. این ویژگی درواقع بنام WDR واقعی شناخته می شود، میزان دریافت نور تصویر را در سطوح مختلف تعریف کرده و به WDR قدرت عملیاتی بهتری می دهد. به هیچ عنوان بر اساس عبارات ” WDR الکترونیکی” یا ” WDR دیجیتالی” محصولی را انتخاب نکنید، زیرا این دسته بندیها واقعی نیستند(بهتر بگوییم ساختگی هستند) و گزینه های ضعیفتر جایگزین برای WDR واقعی خواهند بود. همچنین اصلا اجازه ندهید فروشنده ای به شما بگوید که مثلا BLC با WDR یکسان هستند، زیرا اصلا یکی نیستند.
[list icon=”momizat-icon-bullhorn” ]کلیـک کـنید و به کـانال مجلـه در تلگــرام بپیـوندید[/list]